به انگلیسی :
United Nations Human Rights Council
یکی از نهادهای سازمان ملل و از ارکان فرعی مجمع عمومی ملل متحد است که وظیفه آن نشان دادن موارد نقض حقوق بشر میباشد. این شورا همزمان با انحلال نهاد سلفش یعنی کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد ایجاد شدهاست• در ۱۵ مارس ۲۰۰۶ مجمع عمومی قطع نامه مهمی برای ایجاد شورای حقوق بشر به منظور جایگزینی با کمیسیون حقوق بشر تصویب کرد.
قطع نامه مجمع عمومی، برای ایجاد نهاد معتبرتر، مفیدتر، مؤثرتر و پاسخگوتر حقوق بشر سازمان ملل صادر گردید ولی همچنان شاهدیم که شورای حقوق بشر اعتبار لازم را ندارد زیرا مشکل اصلی آن حل نشده است و آن عبرات از آن است که شورا زیر نظر اکثریت دولتهایی است که یا استعمارگر هستند یا مستعمره که تابع استعمارگران هستند. متولیان شورا هم استعمارگران غرب هستند و بیشترین تعداد مستعمرات را در اختیار دارند.
کوفی عنان دبیرکل سابق، معتقد بود کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل راه خود را گم کرده، خیلی سیاسی شده و به مجمعی تبدیل شده بود که در آن نقض کنندگان حقوق بشر با توطئه بر کار یکدیگر سرپوش میگذاشتند و برای کاری که به آن محول شده بود کوچک بود. یعنی نهادی که میباید احترام به حقوق بشر در سراسر جهان را ارتقاء دهد.
شورای جدید ۴۷ عضو در مقایسه با ۵۳ عضو کمیسیون حقوق بشر دارد.
توزیع کرسیها در شورا بر اساس حضور جغرافیایی برابر است: ۱۳ کرسی برای گروه آفریقا، ۱۳ کرسی برای گروه آسیا، ۶ کرسی برای گروه اروپای شرقی، ۸ کرسی برای گروه آمریکای لاتین و کارائیب و ۷ کرسی برای گروه اروپای غربی و سایر کشورها.
شرط عضویت محدود به دو دوره متوالی برای ۳ سال است.
اعضای شورای جدید باید نسبت به ارتقاء و حمایت حقوق بشر متعهد باشند که در عمل متعهد نیستند. مجمع عمومی میتواند حقوق و امتیازات اعضای شورا در صورت اینکه حقوق بشر را به گونهای منظم و فاحش نقض کنند، لغو نماید. این اصل در مورد کمیسیون وجود نداشت. ولی استعمارگران غرب بعنوان متولیان حقوق بشر و مستعمرات و دیکتاتورهای عربی آنها از دید حقوق بشر مستثنی هستند و از آنها سخن نمی گوید و اگر بگوید، اقدامی صورت نمی گیرد.
یکی از انتقادات وارد بر کمیسیون حقوق بشر، که حالا هم وارد است، این بود که بعضی اوقات به طور انتخابی با کشورها و حقوق بشر برخورد میکرد و موجب میشد این کشورها از بررسی دقیق حقوق بشر فرار کنند (علت آن دقیقاً وجود بلوکهای دفاعی منطقهای یا نفوذ نامتجانس کشورهای قدرتمند بود که حالا هم هست و البته با شدت بیشتری). لازم است شورا به وسیله اصول جهان شمولی، بی طرفی، هدفمندانه و غیر انتخابی عمل کردن، رهنمون شود و قطع نامه تصویب کننده شورا تأکید بر اهمیت حذف «سیاسی شدن و معیاهای دوگانه» را دارد که می دانیم این هدف اساسی محقق نگردید.
ناظران شامل سازمانهای غیردولتی، سازمانهای بین دولتی، نهادهای ملی حقوق بشر و کارگزاریهای تخصصی در شورا از طریق همان ترتیبات و روشهای مورد نیاز کمیسیون حضور خواهند داشت که این ناظران نیز زیر نظر همان اکثریت کشورهای استعمارگر غرب و مستعمرات ایشان می باشند.
بطور مثال دفاتر دیده بان حقوق بشر در مناطق زیر است:
بروکسل، لندن، مسکو، هنگ کنگ، لس آنجلس، سانفرانسیسکو، تاشکند، تورنتو و واشینگتن
به غیر از دفتر مسکو بقیه تابع استعمارگران غرب می باشند.
همچنین می توانیم از نتیجه پی به ناتج یعنی مفید بودن و مردمی بودن شورای حقوق بشر سازمان ملل ببریم:
آیا وضعیت مردم یمن دردناک نیست که عربستان و 21 کشور دیگر با سلاحهای امریکایی و اروپایی به آن حمله می کنند و شورای امنیت سازمان ملل کشتار را تایید کرده است؟!
عربستان در لیست سیاه حقوق بشر قرار می گیرد و با تهدید شورای حقوق بشر از لیست سیاه خارج می شود!!
دیکتاتورهای عرب خلیج فارس که هیچگونه مؤسسه ی مردمی و هیچ نوع انتخاباتی ندارند و حق رانندگی را به زنان نمی دهد، از نظر شورای حقوق بشر مشکلی ندارند و ایران بخاطر قید پوشش مناسب زنان که مشترک بین دین اسلام و مسیحیت واقعی است بارها مورد تهاجم شورای حقوق بشر قرار می گیرد. در صورتی که انتخاب حکومت و نمایندگان دمکراتیک است و زنان حق رانندگی اتوبوس را هم دارند.
آیا استعمارگران غرب و مستعمرات دیکتاتور آنها، القاعده را نساختند تا افغانستان را از شوروی سابق به مستعمره ی خود تبدیل کنند؟
آیا استعمارگران غرب و مستعمرات دیکتاتور آنها، بعد از القاعده و از القاعده داعش و گروههای تروریستی و وحشی دیگر را نساختند تا سوریه را مستعمره خود نمایند؟
آیا استعمارگران غرب، حق دارند برای رقابت با روسیه، جان میلیونها نفر را به خطر بیندازند؟
اگر مردم عادی ندانند ولی شورای حقوق بشر سازمان ملل اگر بیطرف بود می توانست این واقعیت را به ملتها اعلام نماید.
استعمارگران غرب، کشتار و نسل کشی را دنیا براه انداخته اند تا دنیا را تحت نفوذ اقتصادی و نظامی قرار دهند و تا هند و چین و روسیه هم متوقف نخواهند شد.
کمسیون حقوق بشر و شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد هیچ فرقی با هم ندارند و هر دو منافع استعمارگران را دنبال می کنند.
تکرار می کنم، زیرا اکثریت کشورهای سازمان ملل تحت حاکمیت استعمارگران غرب و مستعمرات ایشان می باشد که بیشترین تعداد مستعمرات را دارا می باشند.
استقلال کشورها در قرن بیستم ظاهری بود. چه کسی می تواند اعتقاد داشته باشد که قطر و عربستان، که میلیاردها دلار صرف داعش و النصره کردند تا سوریه را مستعمره امریکا نمایند مستقل هستند این چه استقلالی است که میلیاردها دلار به ضرر خود و به نفع امریکا هزینه می کنند.
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
