امروز شنبه مورخ 11 اسفند 1403، قیمت مصوب آش رشته و حلیم اعلام شد.
طبق این مصوبه، قیمت هر کیلوگرم آش رشته بین ۲۰۰ تا ۲۳۰ هزار تومان، آش شله ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار تومان و حلیم ۲۲۰ تا ۲۵۰ هزار تومان اعلام شد.
این در حالی است که قیمت فروش فعلی، آش و حلیم در جنوب تهران حدود نصف این قیمت می باشد.
چرا مسئولین اصرار دارند که قیمت کالاها را گران کنند؟
آیا مسئولین فکر می کنند که فشار اقتصادی بر مردم، به اندازه کافی نیست؟
چند حالت متصور است.
- مسئولین، کاری به قیمت فروش ندارند و درصد تورم را به قیمت مصوب سال قبل اضافه می کنند و آنرا اعلام می نمایند.
- مسئولین، مبنای تعیین قیمت را مناطق گران قیمت شمال شهر تهران قرار می دهند که کرایه مغازه در آنجا گران است و آنرا برای همه ایران تجویز می کنند.
- مسئولین، قیمت را گران در نظر می گیرند تا درآمد کاسب ها زیاد شود تا بتوانند مالیات بیشتر از ایشان مطالبه کنند یا مالیات مطالبه شده از طرف دولت را پوشش دهد.
- مسئولین، تعیین قیمت، از طرف آن صنف هستند و می خواهند خود و همکارانشان، درآمد بیشتری داشته باشند.
آیا اگر مسئولین لایق و مدیر از طرف دولت، در شورای تعیین قیمت حضور داشته باشند، این قیمت ها به این صورت اشتباه تعیین می شد؟
اولاً اگر قیمت موجود در سطح شهر را ملاحظه می کردند، منطقی تر تعیین قیمت مصرب را انجام می دادند.
دوماً مسئولین، می بایست به قیمت مناسب برای هر منطقه و شهر توجه داشته باشند.
اگر رانت مسئولیت نبود، قطعاً مسئولین مدیر و با کفایت، مسئولیت ها را بعهده می گرفتند و این اشکالات بوجود نمی آمدند.
شرایط اقتصادی ملت بسیار بد هست و مسئولین بر این موضوع واقف هستند و نباید وضعیت اقتصادی را خراب تر نمود.
