احزاب با شعارهای زیبا می آیند ولی کمتر کسی از ایشان مستقل از استعمار و طمع او باقی می ماند.
لذا باید بین احزاب نیک و بد تمییز قائل شویم و به خائنین به وطن مسئولیت ندهیم.
دوره ی اصلاحات آقای خاتمی چند خائن به وطن را در پستهای مهم قرار داد؟ و چند نفر از آنها الفبای سیاست انگلیسی را نمی فهمند و در جبهه ی دشمن قرار گرفتند؟
آیا اگر آنها از خانواده ی خود شکایت داشته باشند، به جبهه ی دشمن خانواده ی خود رجوع می کنند؟!
کسی که تا این حد سیاست نمی فهمد، چرا باید وزیر و مسئول می شد؟
پس انتخابات را جدی بگیریم.
انتخاب احزاب بر اساس اهداف و سلامت، نه بر اساس شعارهای زیبا و کمکهای استعمار
