معلمان مدارس و اساتید دانشگاه ها بیش از روحانیون می توانند دانش آموزان و دانشجویان را به خداشناسی و نماز و اخلاق دعوت کنند.
به شرط آنکه ایشان دارای صفات خوب باشند.
زیرا دانش آموزان و دانشجویان از کودکی تا جوانی بطور مداوم تحت تأثیر آموزش معلمان و اساتید می باشند.