صبر استراتژیک ایران پایان یافت و در دوشنبه شب مورخ 10 مهر 1403، ایران با 200 فروند موشک بالستیک فوق صوت و التراسونیک که حدود 15 برابر صوت سرعت دارد به سه پایگاه نظامی و پایگاه موساد صهیونیست ها حمله کرد.
ابتدا موشکهای التراسونیک، رادارها و دفاع موشکی صهیونیست ها را از کار انداخت، سپس 90 درصد موشکهای فوق صوت براحتی در مراکز یاد شده سقوط کردند.
در حالی که امریکا و انگلیس و فرانسه و چند کشور عربی، سعی کردند تعداد کمی از این موشکها را ساقط کنند ولی مجموع سعی آنها و سعی صهیونیست ها، فقط توانست کمتر از 10 در صد آنها را رهگیری نمایند.
این حمله به امریکا نشان داد صبر ایران، از روی ضعف نبوده است.
مذاکره بدون تهدید جدی، پیام ضعف به دشمن امریکایی می دهد و باعث پیشروی بیشتر آنها می شود.
استعمارگران غرب مانند گرگ درنده ای هستند که اگر احساس ضعف در طرف مقابل کنند به او حمله می کنند و کاری با حقوق بشر و گفتگوی منطقی ندارند.
متاسفانه در دنیایی که استعمارگران ترسیم کرده اند، گفتگو خوب و مفید است اگر بر پایه قدرت باشد.
