اعتراض به نسل کشی غزه توسط صهیونیست ها، از دانشجویان دانشگاه کلمبیا شروع شد و ابتدا به دیگر دانشگاههای امریکا و سپس به چند دانشگاه در فرانسه، انگلیس، استرالیا و کانادا کشیده شد.
این اعتراض های گسترده دانشجویان، نشاندهنده چند موضوع مهم در کشورهای سرمایه داری غرب است و مبارزه پلیس با دانشجویان می باشد.
نخست آنکه حکومتهای سرمایه دار غربی مردمی نیستند
قشر آگاه جامعه امریکا و اروپا، مخالف حمایت های حکومتهای سرمایه داری از قاتلان صهیونیست در فلسطین می باشد.
در صورتی که حکومت های سرمایه داری غرب، منافع اقتصادی را به حقوق بشر ترجیح می دهند و حاضرند میلیون ها نفر را فدای منافع اقتصادی و نفوذ اقتصادی خود کنند.
لذا سیستم انتخابات در کشورهای غربی، دارای اشکال بنیادی است بطوریکه مردم از بین کسانی که قبلاً توسط سرمایه داران حاکم انتخاب شده اند، رئیس جمهور و نمایندگان را انتخاب می کنند.
حدود آزادی بیان در غرب
آزادی بیان در غرب تا حدی است که خطر وجودی برای حکومتهای سرمایه داری غرب نداشته باشد.
محدودیت های قانونی در آزادی بیان یا برخورد با راه پیمایی در کشورهای غربی، نشان از خطر وجودی است.
بطور مثال ممنوعیت قانونی به شک کردن به دروغ بزرگ مروبط به اغراق در هولوکاست، به معنی این است که تحقیق در مورد هولوکاست و آشکار شدن واقعیت، باعث خطر وجودی برای حکومتهای غربی می شود.
راه پیمایی تایید مقاومت فلسطین و علیه نسل کشی در غزه نیز خطر وجودی برای ایشان می باشد که با این راه پیمایی ها مخالفت می شود.
افزایش اعتراض های منطقه ای در جهان، مقدمه ای بر قیام جهانی علیه ظلم سرمایه داران حاکم بر ملت ها خواهد بود
اعتراض های دانشجویی و ملی در کشورهای غربی، علیه نسل کشی در غزه و فلسطین، مقدمه قیام جهانی علیه سرمایه داران حاکم بر بر غرب و مستعمرات ایشان و دیگر ملت ها در سطح جهان می باشد.
