روایات از پیامبران و امامان معصوم بسیارند ولی اکثر روایات صحت ندارند.
در طول تاریخ بسیار انسان های گمراه و بد بودند که برای توجیه خطاهای خود و یا به دلایل دیگر سعی کردند اعمال و سخنان نامناسب را به پیشوایان بزرگ نسبت دهند و انسان های عاقل فریب ایشان را نخورده و نمی خورند.
البته کسانی به این روایات غلط استناد می کنند که مرضی در دل دارند و به دنبال منافع مادی خود می باشند.
اگر نیک سرشتی پیامبران و امامان را قبول داریم نباید روایاتی را که مغایر نیک سرشتی ایشان است را قبول کنیم. در بین ما انسان ها ممکن است افرادی باشند که در ظاهر کم و بیش خوب یا عالی باشند ولی در خلوت مرتکب گناهان کوچک یا بزرگ شوند ولی پیامبران و امامان معصوم به درجه ای از معرفت رسیده اند که ممکن نیست مرتکب کوچکترین گناه عمدی و یا حتی سهوی شوند.